Van Pepper naar pensioen
Ik vertel over de fietstocht die ik gisteren gemaakt heb met mijn hond. In een kort filmpje laat ik zien hoe ik Pepper aan mijn handbike koppel en met haar op weg ga. De kleuters vinden dit prachtig om te zien en hebben veel vragen over hoe de handbike werkt. Ik heb deze ook meegenomen en hij staat buiten te wachten om bekeken te worden.
Na een grondig onderzoek zitten we weer binnen en praten we nog even na. Ik vertel dat het fietsen met Pepper een van de dingen is waar ik heel blij van word. Ik doe het ook graag wanneer ik me niet prettig voel of niet lekker in mijn vel. Ik vraag aan de kinderen of zij ook iets kunnen noemen waar ze blij van worden. De vingers vliegen direct de lucht in, een enkeling begint alvast te roepen. Ik stel voor dat de kinderen allemaal iets gaan tekenen waar ze blij van worden.
Al gauw verschijnen er regenbogen en huisdieren op het tekenpapier. J. heeft en hele stapel geld getekend en ik zie bij I. een mobiele telefoon. Alleen bij M. zie ik een tekening die voor mij niet meteen duidelijk is. Na zo’n 20 minuten werken gaan de kinderen hun tekening aan elkaar presenteren in de kring. M. krijgt de vraag of ze haar opa of oma heeft getekend. De meeste andere kinderen worden er ook blij van om iets met hun opa of oma te ondernemen. Dan vertelt M. dat zij niet haar opa of oma getekend heeft, maar zichzelf op 100 jarige leeftijd. Zij wordt er blij van om te weten dat ze 100 jaar wordt. De kinderen besluiten met elkaar dat dit toch wel de mooiste reden is om blij te zijn. Maar dan komt J. van 5 jaar met zijn opmerking: het is eigenlijk heel vervelend om 100 jaar te worden omdat je het dan wel heel erg lang met je pensioen moet doen.
Wat kan ik daar nog tegenin brengen?
Wanneer een kind zich somber voelt kan het aan de slag gaan met iets waar het meestal weer blij van wordt. Dit is een mooie vaardigheid om kinderen te leren. Kijk ook eens op mijn website voor meer tips om (begaafde) kinderen te helpen die zich ongelukkig voelen.
